پاییزی

 نگو از گل ، نگو از یخ
که در پاییزم
 نگاهم کن ، نگاهم کن
 چه دردانگیزم
با من نه گل ، نه آواز
 نه آسمان ، نه پرواز
 گل مرده ی آوار برگم
پاییزی ام ، هم فصل مرگم
 اگر در شب ، اگر در باد
 اگر در اشک می رویم
 کدامین گل به کدامین باغ ؟
 من از پاییز می گویم
 اگر ماهم ، اگر خورشید
 اگر هم بغض باران
 همه عشقم همه بخشش
 از اینجا تا بهاران